Ülke artık gayrimenkul inşaatına dayalı bir modelden, yüksek katma değerli imalat ve yeşil teknolojiye odaklı bir ekonomiye geçiyor. Bu dönüşüm çelik talebinde kalıcı bir yavaşlama anlamına geliyor.
Toplam çelik talebi gelecek yıl yüzde 0,7 düşerek 878 milyon tona gerileyecek. Ham çelik üretimi de yüzde 0,5 azalacak. Bu durum, kapasite kısıtlamaları ve karbon azaltım hedeflerinin bir sonucu.
Aslında tablo “kriz” değil, “yeni denge” gibi. Sektör artık zirve tüketim dönemini geride bırakmış durumda. 2025’teki yüzde 2’lik düşüşe kıyasla 2026’da gerileme yüzde 1’e yavaşlayacak. Talep azalıyor ama tempo daha yönetilebilir hale geliyor.
Detaylara bakarsak, konut inşaatı hâlâ en zayıf halka. Gayrimenkul kaynaklı çelik talebi 2026’da yüzde 6 düşecek. Bu oran 2025’te yüzde 10’du, yani daralma hız kesiyor ama durmuyor. Yılın ilk dokuz ayında yeni inşaat alanı yüzde 19 geriledi. Geliştiriciler borç baskısı ve zayıf talep nedeniyle yeni projelere giremiyor.
Öte yandan otomotiv ve enerji sektörleri büyümenin ana motoru olacak gibi görünüyor. Özellikle elektrikli araçlar, rüzgar türbinleri ve altyapı yatırımları yüksek kaliteli çelik talebini destekliyor.
Kısacası, Çin çelikte miktar döneminden kalite dönemine geçiyor. Tonnaj düşse de, sektörün geleceği ileri teknoloji üretiminde şekilleniyor.